پروتزچيست ؟

پروتز جايگزين  مصنوعي  بخشي  از اندام يا صورت  است كه دچار تغيير شكل شده يا  از بين رفته است . هر پروتز براي هر بيمار بطور مشخصي ساخته مي شود . درمان با پروتز زماني است كه بازسازي جراحي امكان پذير نيست يا مريض اين روش را ترجيح مي د هد . درمان با پروتزها مزايا و معايب زيادي در مقايسه با بازسازي جرا حي دارد .  امكا نها ي موجود براي درمان را بايد  بطوركا مل با متخصص پزشكي مطرح كرد .  هدف مطلوب يك پروتز به د ست آوردن دوباره ي شكل و عملكرد ا ست . همچنين بافت هاي حساس و در معرض را محافظت مي كند، حفره هاي در معرض را ميپوشاند ، بافت پشتيباني براي عينك يا سمعك است و ظا هر را حفظ مي كند . يك پروتز بايد تا حد امكان بسيار شبيه به آناتومي عضو  از د ست رفته باشد تا ظا هري طبيعي دا شته باشد .  پروتزي كه خوب تهيه شده با شد بايد  به فرد بيمار كمك  كند تا  اغلب  فعاليت هاي نرمال را بدست آورد و نياز به بانداژ و كاور چشمي را از بين ببرد . اين كار به بازيابي اعتماد به نفس و كاهش اضطراب فرد در شرايط جمعي كمك مي كند . از آن جا كه پروتز بافت زنده نيست ، محدوديت هايي  نيز دارد  : پروتز ممكن ا ست نتوا ند حركات نرمال داشته باشد   ،   مثل پوست معمولي قرمز  يا آفتاب  سوخته نمي شود  و برا ي تميزكردن بايد آن  را در آورد  . حتي بهترين پروتزها هم در نگا ه از نزديك مشخص هستند  . پروتز ممكن است نوتواني فيزيكي را به  د ست د هد ، اما برخي بيماران نياز به مشاوره هاي روانپزشكي يا روحي دارند . اگر اين پروتزها را فرد غير پزشك در اختيار شما قرار دهد صرفا وسايل پزشكي با دوام به حساب نمي آيند.به همين دليل معمولا بايد توسط پزشك در مواردي كه از نظر پزشكي ضروري است ، تجويزشود و سازمان هاي بيمه گر آن را بيمه كنند.

چگونه يك پروتززيبايي ساخته مي شود؟

روند سا خت يك پروتز ، تركيبي از هنر و علم ا ست . به همين د ليل نتيجه هم وابسته به مهارت هاي هنري ،  باليني و تكنيكي متخصص است.يك پروتز صورت خوب  بايد  فرم را  بازسازي كند .مشخصه هاي  آناتومي ، تقارن  ، جهت  چين هاي  پوستي ،  textvne  پوست  و رنگ پوست را براي بدست آوردن يك پروتز با ظاهر طبيعي بايد در نظر گرفت .روند طراحي ساخت  يك پروتز نياز به مراجعه ي مكرر بيمار  به كلينيك را دارد. هر جلسه  ممكن است ساعت ها طول بكشد . كار آزمايشگاهي بيشتر نياز به زمان دارد .

مراحل زير حتما بايد انجام شود:

معاينه

- عكس ها

- ساخت مدل اصلي

- درآوردن پروتوتيپ اوليه در موم يا گل

- طراحي محل تلاقي براي بخش نگهدارنده پروتز

- فرمولاسيون رنگ داخل پروتز

- فرم دادن

- Castingپروتز در مواد با درجه پزشكي

Fitting-و رنگ آميزي خارجي

- قراردادن موهاي صورت ( درصورت لزوم )

- تحويل ، آموزش بيمار و گرفتن عكس هاي بعد از درمان

- مشاوره هاي بعدي

در مورد برخي پروتزها ممكن است مراحل ديگري نياز باشد .

چگونه يك پروتززيبايي را بپوشيم ؟

براي هر بيمار روش پوشيدن پروتز متفاوت است  .  سابقه ي پزشكي ، راحتي  و ميزان بافت از دست رفته عوامل مهمي هستند كه  بايد مد  نظر  قرار گيرند . رايج ترين  روشهاي  اتصال  و پوشيدن پروتز عبارتند از :

- چسبنده

- اتصال آناتوميك يا خود اتصال مكانيكي شامل :

* اتصال به عينك

* ايمپانت هاي استخواني

* استفاده از magnet ( براي حفره هاي باز )

* ايمپلنت جراحي ( براي ايمپلنت هاي زير پوستي مثل قفسه ي سينه )

در روش چسبند ه از موا د با درجه پزشكي ( درماني ) در پشت پروتز استفاده ميشود . چسب ها مي توا نند پروتز را براي يك روز در محل نگه دارند . عواملي مثل رطوبت هوا ، پوست  چرب يا تعريق زياد اين مدت را كاهش ميدهد.چسب ها با درجات متفاوت و محصولات پوستي متفاوت عرضه مي شوند و در اين شرايط مي توان از ا نواع ديگري از چسب ا ستفاده كرد . يك متخصص زيبايي ميتواند به  انتخاب  تركيب  مناسب  هر  بيمار  كمك  كند.در حفظ پروتز به  روش آناتوميك يا خود اتصالي ، پروتز به خودي خود در محل قرار ميگيرد.در همه موارد نمي توان از اين روش استفاده كرد.قسمت پشت پروتز بگونه اي طراحي ميشود كه روي بافت باقيمانده سوارشود.روش ديگري براي نگه داشتن پروتز ،روش مكانيكي است . اين روش به تنهايي يا به همراه ديگر روش ها به كار ميرود .  مثلا مي توان پروتز را به يك عينك متصل كرد . مي توان پروتز را با magnet به يك اوتبوراتور متصل كرد ( پروتزي برا ي پوشاندن حفره هاي باز) .اتصالپروتز به ايمپلنت هاي استخواني نوعي روش مكانيكي محسوب ميشود.ايمپلنت هاي استخواني سروصورت هنري درتكنولوژي نگهداري مكانيكي پروتزها است . ايمپلنتها سوارشدن پروتز را تسهيل مي كنند ، ا منيت چسب هاي روي پوست را افزايش مي دهد و ظاهر را بهبود مي بخشد . اين روند ممكن است نياز به يك يا دو جلسه جراحي سرپايي داشته با شد. جراحي اول عبارت است از قرار دادن پيچ هاي تيتانيوم كوچك در استخوان محل ضايعه است. اين ايمپلنت اوليه را براي سه ماه باقي ميگذارند تا استخواني آنها را در خود بگيرند و در محل  نگه دارد . اين روند به نام ادغاماستخواني ( ( Osseointegration معروف است. يك قطعه اتصالي تيتانيومي كوچك به نام ابوتمان روي آن سوار مي شود كه بعدها براي بالا آوردن سطح  ايمپلنت بر روي پوست به كار مي رود . يك ميله از جنس طلا را مي توان به ا بوتمان ها متصل كرد تا پروتز در جاي خود  چفت شود .  ميتوان  روي ابوتمان   magnet   براي اتصال پروتز متصل كرد . متاسفانه  همه  بيماران  نيازمند  پروتز  صورت  كانديدايي  منا سبي  براي  ادغام ا ستخوا ني نيستند  .  اين كه اين ا نتخاب  براي  بيمار شما مناسب است يا نه نيازمند مشاوره ي متخصص كاملي است.روش اتصال پروتز انتخابي ، به شغل ،  نحوه زندگي ، توانايي بر آوردن از عهده ي مخارج نگهداري پروتز،و وجود كمك در زمان نياز بستگي  دارد.روش fix كردن پروتز خاص شرايط بيمار است و بايد به  تفصيل بررسي  شود. بايد توجه داشت كه همه ي پروتزها ( به جز ايمپلنت هاي جراحي ) را بايد شب ها برداشت . اين به پوست اجازه ي تنفس مي دهد و بخشي از روند تميز كردن روزانه پروتز ا ست .

دوام پروتزهاي زيبايي چقدر ا ست ؟

پروتزها به مرور زمان تحليل مي روند . به همين د ليل  بايد هر دو سال  يك  بار آن ها را از نو  درست كرد يا  هر زماني كه  پزشك  تشخيص  بد هد .  لبه هاي  نازك پروتز ممكن است پاره شود ، رنگ آنها به تدريج از بين برود ، دود ممكن  است باعث تغيير رنگ پروتز شود يا مژه ها كنده شوند . با اين حال اگر از پروتزها به خوبي نگهداري شود ، دوام آنها بالا مي رود . پروتزهاي ثابت شده با ايمپلنت دوام بيشتري دارند چون مواد چسبنده در آنها به كار نمي رود زماني كه  قالب  اوليه برا ي بيمار تهيه شد  ،  پروتزهاي بعدي را مي توان بدون نياز به كارهاي  اضافي تهيه كرد مگر اين كه  بافت هاي محل پروتز تغيير شكل داده باشند . تغيير شكل محل ضايعه يا بالا رفتن سن نياز به قالب گيري جديد را  اجتناب ناپذير مي كند تا  نتايج  عملي و زيبايي را به دست دهد . درمان دراز مدت با پروتز نيازمند مراجعات مرتب به متخصص زيبايي  پزشك يا ديگر متخصصين حرفه ي پزشكي است ، تا شرايط پروتز  و  پوست زير آن  بررسي شود . پروتز بايد براي بيمار راحت باشد.اگر ضايعه ي پوستي ، التهاب يا تورم پوست ديده شود  بيمار ديگر نبايد از پروتز استفاده كند .

چه كسي پروتز زيبايي را مي سازد ؟

سازندگان پروتز زمينه هاي تحصيلي گوناگون  و القاب متفاوتي دارند . تكنسين ها ميتوانند در چند شاخه سرويس هاي بازسازي پروتزي  ،  بر اساس سوابق علمي و عملي خود تخصص پيدا كنند . در ادامه تخصص هاي مختلف و تعريف هر يك آمده است :

* آناپلاستولوژيست : متخصص در ساخت پروتزهاي صورت و بدن

*پروستتيست صورتي ، فكي يا تكنولوژيست اين كار : متخصص در ساخت پروتزهاي صورت .

معادل ديگر اين آناپلاستولوژيست  است .

* فكي و صورتي : متخصص دهان و دندان داراي تخصص در ساخت پروتز دهان و صورت .

* پروستتيست / ارتتيست : متخصص ساخت پروتزهاي اندام براي دست ، بازو و پا . ارتتيست  متخصص طراحي و ساخت  ارتزها است ( مثل بريس ها ، اسپيلنت ها )

* تكنسين دندانپزشكي : متخصص در تكنيك ها و مواد لازم براي ساخت پروتزهاي  دنداني و ديگر پروتزها .

* متخصص ساخت پروتزهاي چشمي .

آناپلاستولوژيست ها و ديگر متخصصين بايد مدرك فعاليت از انجمن تخصصي يا  ايالت  محل زندگي داشته باشند . متخصص پروتزها زمينه هاي متعددي  براي آموزش دارند . همه ي آنها بايد  حريم هاي  تخصصي  خود  را  رعايت كنند . به  عنوان  يك بيمار ، از ارائه  دهنده پروتز بخواهيد به شما بگويد تخصص او در چه زمينه اي است  و چه  نوع  پروتزهايي را مي توانند و اجازه دارند بسازند .

                                                                       Www.clinicamputee.com 

  <!--[if gte mso 9]>